Κατηγορίες
Κείμενα, αφίσες

Ενημέρωση από την παρέμβαση-κίνηση αλληλεγγύης στην πλ. Βικτωρίας στις 28/2/2016

Ο Συντονισμός αλληλέγγυων από τις περιοχές του κέντρου της Αθήνας στους μετανάστες και τις μετανάστριες σε συνέχεια των κινήσεων και δράσεων του, που γίνονται από τις αρχές του φθινοπώρου, προχωρήσαμε σε ακόμα μία παρέμβαση-κίνηση αλληλεγγύης στους μετανάστες και τις μετανάστριες που διέρχονται και διαμένουν στην πλ. Βικτωρίας.

Από τις 12μμ μέχρι τις 4μμ, βρεθήκαμε στην πλ. Βικτωρίας για να μοιραστούμε με τους μετανάστες και τις μετανάστριες ροφήματα, γλυκά, ρούχα, μουσικές, χαμόγελα και παιδικές δραστηριότητες. Παράλληλα υπήρχε μικροφωνική παρέμβαση και μοίρασμα κειμένων του συντονισμού, ενώ έγινε συγκέντρωση τροφίμων για την παρασκευή γευμάτων.

Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν μεγάλη, κάτι που συμβαίνει και καθημερινά στην πλατεία. Δεκάδες άνθρωποι ήρθαν να βοηθήσουν εκατοντάδες ανθρώπους που διένυσαν χιλιόμετρα, βίωσαν την εξαθλίωση, αντιμετώπισαν το θάνατο. Ανθρώπους που παλεύουν για να ζήσουν σε συνθήκες ελευθερίας και αξιοπρέπειας.

Μην παραβλέποντας την κατάσταση εξαθλίωσης και εκμετάλλευσης, στην οποία καλούνται οι μετανάστες και οι μετανάστριες να τα βγάλουν πέρα, συνεχίζουμε να βρισκόμαστε στην πλατεία Βικτωρίας στη βάση της έμπρακτης αλληλεγγύης και όχι στο όνομα κάποιας φιλανθρωπικής νοοτροπίας, για να προσφέρουμε στο μέτρο των δυνατοτήτων μας και χωρίς ανταλλάγματα. Ανταλλάγματα όπως αυτά που βρίσκονται στη σφαίρα της μακροοικονομικής ατζέντας του κράτους, στις ζώνες τηλεθέασης των μοσχοπουλημένων δελτίων ειδήσεων, στην πολιτική εξαργύρωση του ζητήματος από κόμματα και δημάρχους, στις καθαρές αστυνομοκρατούμενες πλατείες και τα γεμάτα τραπεζοκαθίσματα των πικρόχολων ρατσιστών και των αγανακτισμένων κατοίκων.

Θα συνεχίσουμε να στεκόμαστε αλληλέγγυοι-ες στους μετανάστες και τις μετανάστριες γιατί δεν τους βλέπουμε ούτε σαν αριθμούς, ούτε σαν ξένους, ούτε σαν εμπόρευμα.

Για να μην αφήσουμε τους μετανάστες και τις μετανάστριες ούτε στην πλατεία Βικτωρίας ούτε πουθενά να γίνουν βορά στις ορέξεις κανενός.

Γιατί η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας.

6 5 4 3 2 1

Κατηγορίες
Κείμενα, αφίσες

Αυτοοργανωμένη κοινωνική δομή υγείας πλ. Βικτωρίας-Πατησίων / Μάρτιος 2016

nolandmartios

Κατηγορίες
Κείμενα, αφίσες

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ – 28/2/2016 – 12.00 – ΠΛ. ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ

bl2802161

 

Κατηγορίες
Κείμενα, αφίσες

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΒΑΝΚΟΥΒΕΡ ΑΠΑΡΤΜΑΝ

Τι γυρεύει η αλεπού του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών στο παζάρι του real estate;

Οι πρυτανικές αρχές του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών απειλούν με εκκένωση την κατάληψη Βανκούβερ Απαρτμάν. Και την εκκένωση την ονομάζουν «ανακατασκευή» για να δημιουργήσουν γραφεία καθηγητών αλλά και γραφεία φοιτητικών παρατάξεων (!), με χρήματα από το ΕΣΠΑ και τα ταμεία του πανεπιστημίου. Συνεχίζοντας με επιτυχία τις μπίζνες στον χώρο του real estate και των κοινών προγραμμάτων με μεγάλες ιδιωτικές εταιρίες, με «δέλεαρ» την απλήρωτη εργασία φοιτητών και πάντοτε στο όνομα της «ανάπτυξης».

Και πράγματι το ΟΠΑ (πρώην ΑΣΟΕΕ) έχει να επιδείξει σημαντική «αναπτυξιακή» δραστηριότητα τα τελευταία χρόνια. Αφού αγόρασε από την «ΟΤΕ Ακίνητα Α.Ε.» οικόπεδο άνω των 5.000 τ.μ. στην Κυψέλη και κατασκεύασε πενταόροφο κτίριο, στη συνέχεια έκλεισε συμφωνία πολλών εκατομμυρίων με τον ίδιο πωλητή και πρόσφατα εκδήλωσε ενδιαφέρον για αγορά και άλλου κτιρίου ανάλογου μεγέθους.

Τώρα ο πρύτανης-εργολάβος Εμμανουήλ Γιακουμάκης αναζητεί ανάδοχο εταιρία για την «ανακατασκευή» της Βανκούβερ Απαρτμάν, προϋπολογισμού  2.826.840 ευρώ. Άργησε. Το κτίριο έχει ήδη «ανακατασκευαστεί» από αναδόχους που προϋπολογίζουν διαφορετικά κτίρια και ζωές και μετρούν στιγμές δημιουργίας, ελευθερίας, αλληλεγγύης και όχι εκατομμύρια.

Στο πλαίσιο αυτό, στην κατάληψη, εκτός από το στεγαστικό εγχείρημα, την θεατρική ομάδα της ΑΣΟΕΕ (που προϋπήρχε της κατάληψης και παραμένει να λειτουργεί μέχρι και σήμερα στο κατειλημμένο χώρο)  και το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι, φιλοξενείται από τον Σεπτέμβριο του 2015 και η δομή σίτισης μεταναστών και μεταναστριών που φτάνουν κατά εκατοντάδες καθημερινά στην πλατεία Βικτωρίας. Συμμετέχοντας έτσι στον «συντονισμό αλληλέγγυων στους μετανάστες και τις μετανάστριες από τις περιοχές του κέντρου της Αθήνας», από κοινού με συλλογικότητες και άτομα που δραστηριοποιούνται χρόνια στην περιοχή, στη βάση της έμπρακτης αλληλεγγύης στους μετανάστες και τις μετανάστριες, τον αντιφασισμό, τον αντιρατσισμό, την ανάπτυξη κοινών αγώνων «ντόπιων» και μεταναστών ενάντια στην καταπίεση και την εκμετάλλευση.

Και τις δραστηριότητες αυτές δεν έχουμε κανένα σκοπό να τις σταματήσουμε. Θα συνεχίσουμε το μαγείρεμα φαγητού, τη συλλογή τροφίμων, ρούχων και φαρμάκων στο χώρο της κατάληψης. Θα συνεχίσουμε να μοιραζόμαστε με τους μετανάστες και τις μετανάστριες φαγητά, ροφήματα, γλυκά, ρούχα, μουσικές, χαμόγελα και παιδικές δραστηριότητες. Θα συνεχίσουμε να δημιουργούμε αλληλέγγυα και αντιφασιστικά αναχώματα απέναντι σε κάθε προσπάθεια δραστηριοποίησης ρατσιστών κατοίκων και καταστηματαρχών της ευρύτερης περιοχής. Θα συνεχίσουμε να προσπαθούμε έμπρακτα και χειροπιαστά να αποτρέψουμε, στο μέτρο των δυνατοτήτων μας, την εδραίωση της εξαθλίωσης, της ιδιώτευσης και της μετατροπής των πάντων σε εμπόρευμα.

Γιατί αυτοοργανωμένα και συντροφικά μπορούμε να φτιάχνουμε και αγαθά και κτίρια και σχέσεις.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΒΑΝΚΟΥΒΕΡ ΑΠΑΡΤΜΑΝ

Συντονισμός αλληλέγγυων στους μετανάστες και τις μετανάστριες από τις περιοχές του κέντρου της Αθήνας

Κατηγορίες
Ενημερώσεις Κείμενα, αφίσες

Συγκέντρωση τροφίμων και υλικών για την παρασκευή γευμάτων για τους μετανάστες και τις μετανάστριες της πλατείας Βικτωρίας

food_collection_2

… Γιατί το ζήτημα της τροφής είναι βαθιά πολιτικό. Στην εποχή ενός ακραίου και απάνθρωπου ανταγωνισμού, ένα πιάτο φαγητό χωρίς χρήματα σημαίνει ακύρωση στην πράξη της εμπορευματοποίησης ενός αγαθού απόλυτα αναγκαίου για την επιβίωση. Σπάει τον κοινωνικό και οικονομικό διαχωρισμό ανάμεσα σ’ αυτούς που έχουν πρόσβαση στη ζωή και σ’ αυτούς που δεν έχουν. Και αποτελεί ένα από τα πολλά βήματα που συνθέτουν τον χορό της ισότητας, της δικαιοσύνης, της αυτοοργάνωσης, της αξιοπρέπειας.

Δείχνοντας πως μπορούμε μια χαρά να φτιάξουμε και το ψωμί και την ελευθερία μας.

Καλούμε λοιπόν όποια και όποιον επιθυμεί να συμβάλλει σ’ αυτήν την προσπάθεια.

Συγκεντρώνουμε τρόφιμα και υλικά απαραίτητα για την συνέχιση των γευμάτων:

μακαρονάκι κοφτό, ρύζι κίτρινο μπονέ, πένες, μακαρόνια, φακές, τοματοχυμοί, λάδι, πορτοκάλια, μήλα, αχλάδια, μπισκότα, φρυγανιές, αραβικές πίτες, σταφίδες, φαγητοδοχεία -σκεύη αλουμινίου μεσαίου μεγέθους με χάρτινο καπάκι-, πλαστικά πιρούνια και κουτάλια).

Κάθε Παρασκευή από τις 16.00 έως τις 18.00 στην κατάληψη Vankouver Apartman (Μαυροματαίων και Δεριγνύ 1), στο ισόγειο. 

Κάθε Κυριακή από τις 17.30 έως τις 19.30) στην κοινωνική δομή υγείας πλ. Βικτωρίας-Πατησίων “no land” , 3ης Σεπτεμβρίου 174 -1ος όροφος.

Κατηγορίες
Κείμενα, αφίσες

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ – 20/12/2015 – 12.00 – ΠΛ. ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ

faseta_20_12_15_2

POSTER (1)

Κατηγορίες
Κείμενα, αφίσες

Συγκέντρωση-μικροφωνική αλληλεγγύης, Παρασκευή 4/12/2015 – 4 μμ, πλ. Βικτωρίας

POSTER (1)

faseta

Κατηγορίες
Ενημερώσεις Κείμενα, αφίσες

Για την αντιφασιστική συγκέντρωση αλληλεγγύης στην πλατεία Βικτωρίας στις 6/11

Την Τετάρτη 4/11, αλληλέγγυος κόσμος που ζει και παρεμβαίνει κοινωνικά και πολιτικά στην περιοχή της Βικτώριας αντιλήφθηκε να διακινείται για τρίτη φορά από τον Σεπτέμβριο ανυπόγραφο μισάνθρωπο κάλεσμα -χωρίς ανθρωπιστικές πινελιές πλέον για άλλοθι- από την ολιγάριθμη ομήγυρη γνωστών καταστηματαρχών και κατοίκων της ευρύτερης περιοχής, οι οποίοι κινητοποιούνται στη βάση ενός ρατσιστικού και αντιμεταναστευτικού λόγου που ξεκάθαρα πλέον μιλάει για «γκετοποίηση και κίνδυνο εποικισμού της Αθήνας».

Η ρατσιστική σύναξη προπαγανδιζόταν για την Παρασκευή 6/11 στις 17:00 με φλάιερ που είχε μοιραστεί σε πολυκατοικίες και καταστήματα μέχρι και την πλατεία Αμερικής. Παρά την καθυστερημένη ενημέρωση, τα αντανακλαστικά του κόσμου που έχει δείξει τόσες φορές ως τώρα την αλληλεγγύη του στους μετανάστες ήταν άμεσα, με στόχο να ματαιώσουν το πανηγυράκι των αγανακτισμένων τάχα κατοίκων που προσπαθούν αποτυχημένα να στήσουν ακροδεξιό πυρήνα στην πλατεία. Με έκτακτα καλέσματα της «Συνέλευσης Πλατείας Βικτωρίας», του «Συντονισμού αλληλέγγυων από τις περιοχές του κέντρου της Αθήνας στους μετανάστες και τις μετανάστριες» και της συλλογικότητας στα πέριξ της Πατησίων «Αντίστροφη Μέτρηση» αλλά και την παρουσία πολλών ακόμη αλληλέγγυων συντρόφων και συντροφισσών καταφέραμε να βρεθούμε από νωρίς πάνω στην πλατεία με μικροφωνική εγκατάσταση, μοιράζοντας και διαβάζοντας κείμενα. Ταυτόχρονα, στην συγκέντρωση καλούσαν ο Αντιφασιστικός Συντονισμός Αθήνας – Πειραιά και το ΚΕΕΡΦΑ.

Η παρέα των φασιστών -από τους οποίους κάποιοι αναγνωρίζονται και από τις πάλαι ποτέ συνάξεις του Αγίου Παντελεήμονα- δεν κατάφερε παρά να συγκεντρώσει αρχικά 5-10 άτομα, τα οποία παρακολουθούσαν την αντιφασιστική συγκέντρωση ανάμεσα από διμοιρίες που είχαν κάνει από νωρίς αισθητή την παρουσία τους. Με καθυστέρηση συγκεντρώθηκαν περίπου 40 άτομα και χώρεσαν σε μια γωνία στο κάτω μέρος της πλατείας, υπό την προστασία των μπάτσων. Με λόγο και συνθηματολογία που είχαν κατά βάση στόχο τους αλληλέγγυους, γρήγορα ξέχασαν τα αιτήματα για δήθεν αξιοπρέπεια και ζωή, με τα οποία αρχικά προσπάθησαν να καλύψουν τον ρατσισμό και την ξενοφοβία που επιδιώκουν να υποκινήσουν. Λίγο πριν από τις 19:00 οπισθοχώρησαν και διαλύθηκαν στην Αριστοτέλους, αντιλαμβανόμενοι ότι δεν πρόκειται να πάρουν ούτε μέτρο χώρου στην πλατεία. Προτίμησαν να πάρουν πόδι, με δεδομένο ότι η συγκέντρωση των αλληλέγγυων δεν έδειχνε καμία διάθεση να αποχωρήσει. Τουναντίον, τα συνθήματα αυξάνονταν από τους συγκεντρωμένους «ντόπιους» και μετανάστες.

Ο κόσμος του αγώνα και της αλληλεγγύης των από κάτω, ο κόσμος που αντιστέκεται στην ασχήμια αυτού του κόσμου και πολεμά με κάθε τρόπο την αδικία και την εκμετάλλευση δεν πρόκειται να κάνει κανένα βήμα πίσω. Η πλατεία Βικτωρίας δεν θα αφεθεί στα χέρια κανενός ακροδεξιού πυρήνα που θέλει να στήσει το ρατσιστικό του θίασο, προκειμένου να δοκιμάσει -με άλλο μανδύα κάθε φορά- να μπολιάσει με μίσος τις γειτονιές. Κι αφού είναι πράγματι κάτοικοι όπως επαίρονται, τόσο το χειρότερο γι’ αυτούς.

Η αλληλεγγύη θα νικήσει.

Συντονισμός αλληλέγγυων από τις περιοχές του κέντρου της Αθήνας στους μετανάστες και τις μετανάστριες

Κατηγορίες
Κείμενα, αφίσες

κείμενο από τους “αντιφασίστες-αντιφασίστριες από τις γειτονιές του κέντρου της Αθήνας” που μοιράστηκε στην αντιφασιστική συγκέντρωση στην πλ. Βικτωρίας στις 6/11.

Απέναντι στη βαρβαρότητα, αλληλεγγύη

Εξουσιαστές, ρατσιστές, εκμεταλλευτές, έμποροι του θανάτου άντε πνιγείτε!

Ήταν ζήτημα χρόνου και μεθόδευσης: από τον εορταστικά στολισμένο σταθμό του Μονάχου που υποδεχόταν το προηγούμενο καλοκαίρι τους πρόσφυγες με το σύνθημα «Καλώς ήρθατε», η «πολιτισμένη» Ευρώπη της ολιγαρχίας, του νεοφιλελευθερισμού, της οικονομικής δικτατορίας και των απο-φασιστικών γραφειοκρατών αποκαλύπτει σταδιακά το πραγματικό της πρόσωπο. Ο μεγαλόστομος «ανθρωπισμός» και η θανατηφόρα υποκρισία της πνίγονται στα καθημερινά ναυάγια στο Αιγαίο, στα λασπόνερα της Μόριας στη Λέσβο, στα παγωμένα αντίσκηνα στις Βρυξέλλες, στους αγκαθωτούς φράχτες των «εσωτερικών» συνόρων που ανοιγοκλείνουν υπό τα κλομπ των μπάτσων, στις παρελάσεις των φασιστών σε ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις, στους βομβαρδισμούς των ευρωπαϊκών «μεγάλων δυνάμεων» σε εμπόλεμες χώρες.

Ο σκληρός πυρήνας της Ε.Ε αποσκοπεί να κρατήσει μακριά από την ευρωπαϊκή ψευδοευδαιμονία τους «παρείσακτους» και να κατασκευάσει βαλκανικά ή κεντροευρωπαϊκά «γκέτο». Διακρίνει κυνηγημένους ανθρώπους σε «επιλέξιμους πρόσφυγες» και «απελάσιμους οικονομικούς μετανάστες», με σαφώς κοινωνικά-ταξικά κριτήρια επαγγελματικής ικανότητας, μορφωτικού επιπέδου και θρησκεύματος. Στρατιωτικοποιεί τα σύνορα στη Μεσόγειο και ενισχύει την χωροφυλακή της Frontex. Εγκλωβίζει δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους στα κατά τόπους σύνορα. Δημιουργεί «σημεία διαλογής»-προσωρινά στρατόπεδα συγκέντρωσης (hot spots) διωκόμενων από τους πολέμους και τη φτώχεια της Αφρικής και της Ασίας και ανακηρύσσει περιοχές σε «ζώνες τράνζιτ» για τους πρόσφυγες, φυλακές υποχρεωτικής παραμονής δηλαδή. Μ’ ένα λόγο, τελειοποιεί την περίφραξη και την απώθηση από ένα φρούριο που χωράει μόνο όσους κρίνει κατάλληλους προς εκμετάλλευση. Ή μήπως δεν «αντέχει» να τους θρέψει, όταν κάθε Eυρωπαίος πετάει κατά μέσο όρο 250-300 κιλά τρόφιμα το χρόνο; Την ίδια στιγμή που τα δύο ευρώ ημερησίως, με τα οποία επιδοτεί τα βοοειδή, είναι το κατά κεφαλήν εισόδημα της συντριπτικής πλειοψηφίας των χώρων του «τρίτου» κόσμου. Καπιταλισμός: ένα παρασιτικό σύστημα που συντηρείται και ευημερεί καταστρέφοντας την συλλογική κοινωνική ζωή, μετατρέποντας τα πάντα σε εμπόρευμα και αναζητώντας διαρκώς νέους τρόπους εκμετάλλευσης.

Ένας νεοφιλελεύθερος «αντιρατσισμός» που παζαρεύει ποσοστώσεις ζωής και θανάτου, ένα κοινωνικό και ταξικό ξεσκαρτάρισμα «περισσευούμενων» ανθρώπων: ο ευπρόσδεκτος «μορφωμένος» Σύρος και ο ανεπιθύμητος «ανειδίκευτος» Αφγανός ή Πακιστανός, ο «πολιτισμένος χριστιανός» και ο «επικίνδυνος μουσουλμάνος». Ζωές αβίωτες, στα χέρια μιας πολιτικής, οικονομικής και στρατιωτικής ευρωπαϊκής ελίτ που έρχεται να «διαχειριστεί» τη βαρβαρότητα και την εκμετάλλευση που η ίδια δημιουργεί με τους πολέμους που διεξάγει στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στη Συρία. Με τις πωλήσεις όπλων που διασφαλίζουν τα πετρελαϊκά της συμφέροντα. Με τη στήριξη ολοκληρωτικών καθεστώτων, πολυεθνικών, στρατιωτικών και θρησκευτικών μαφιών. Με την υποδαύλιση εμφυλίων και καταστροφικών συγκρούσεων. Με την κοστολόγηση -εκτός από τους μισθούς, τις συντάξεις και τα μνημόνια-, της ζωής και του θανάτου κατατρεγμένων ανθρώπων. Με τις προαποφασισμένες δολοφονίες-πνιγμούς στους «υγρούς τάφους» των ευρωπαϊκών θαλασσών και τις μαρτυρικές δοκιμασίες στα παγωμένα βουνά.

Η εύκολη «καταγγελία» της ακροδεξιάς Ουγγαρίας που υψώνει φράχτες και στήνει δικαστήρια σε τροχόσπιτα στα σύνορά της, καταδικάζοντας ανθρώπους που «μπαίνουν παράνομα στη χώρα», και η «δημοκρατική» ρητορική περί «δικαιωμάτων» επιχειρούν να κρύψουν την πραγματικότητα: τη βαρβαρότητα των κρατών που αποφασίζουν ποιοι θα ζήσουν και ποιοι θα πεθάνουν, είτε μέσα στις χώρες τους είτε στα σύνορα με την «αναπτυγμένη Δύση», είτε στις διαδρομές της απελπισίας και της εκμετάλλευσης μέσα σε βάρκες, σε φορτηγά, με τα πόδια. Για να βρεθούν τελικά αντιμέτωποι, αν επιβιώσουν, με την ξενοφοβική φρενίτιδα που έχει αρχίσει να εκδηλώνεται μαζικά με διαδηλώσεις, επιθέσεις και εμπρησμούς εναντίον κέντρων υποδοχής μεταναστών στη Γερμανία, στη Σουηδία, στην Ολλανδία, στη Τσεχία και την ταυτόχρονη άνοδο ακροδεξιών, εθνικιστικών και ισλαμοφοβικών κομμάτων και οργανώσεων.

Υποκρισία, περίφραξη και κοινωνικός δαρβινισμός

Καμία αλλαγή για την διασφάλιση διαδρόμων ελεύθερης διέλευσης και ασφαλούς εισόδου των μεταναστών/τριών στα ευρωπαϊκά σύνορα δεν παρουσιάζει η πολιτική της Ε.Ε, αντιθέτως διαρκώς αναβαθμίζεται η Ευρώπη-φρούριο, ολοένα και περισσότεροι φράχτες υψώνονται στο εσωτερικό της. Η Ελλάδα, λειτουργώντας ως εμπροσθοφυλακή της Ε.Ε, ονομάζει τους διακινητές δουλέμπορους – λες και μεταφέρουν δούλους –, ενώ αφήνει μισάνοιχτα τα θαλάσσια περάσματα, προκαλώντας καθημερινές τραγωδίες και ενισχύοντας επί της ουσίας τα παράνομα κυκλώματα διακίνησης. Επιπλέον, η δημιουργία των hot spots θα πολλαπλασιάσει τον αριθμό των πολύνεκρων ναυαγίων στη Μεσόγειο και το Αιγαίο, όπως ακριβώς συνέβη και με το τείχος, αφού το ταξίδι προς την Ευρώπη θα γίνεται όλο και πιο επικίνδυνο. Γιατί κανένα μέτρο καταστολής δεν μπορεί να αποτρέψει την προσπάθεια απελπισμένων ανθρώπων να διαφύγουν από τη φρίκη του πολέμου και της φτώχειας.

Οι φράχτες στα σύνορα άλλων χωρών αποδοκιμάζονται αλλά αυτός του Έβρου παραμένει. Τα χαρακτηριστικά της «εμπόλεμης κατάστασης» και της «έκτακτης ανάγκης» διατηρούνται ακέραια, όπου μπορεί η ακροδεξιά ρητορεία να έχει υποχωρήσει προσωρινά, τη θέση της όμως έχει πάρει ένας γενικευμένος λόγος περί «κακόμοιρων προσφύγων» και «παράτυπων μεταναστών», πράγμα που εξυπηρετεί τον διαφαινόμενο ελληνικό και ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Η Ελλάδα-στρατόπεδο συγκέντρωσης του πρόσφατου παρελθόντος προβάλλεται τώρα ως «κοιτίδα φιλανθρωπίας και αλληλεγγύης». Και, ω του θαύματος, μη κυβερνητικές οργανώσεις, παγκόσμιοι ανθρωπιστικοί οργανισμοί και μέσα ενημέρωσης ανακαλύπτουν «ανθρώπους» που μέχρι τώρα ήταν αόρατοι, κυνηγημένοι ή ανεπιθύμητοι «λαθρομετανάστες».

Κυνισμός και υποκρισία. Όταν οι Έλληνες σε ποσοστό 63% απαντούν ότι η χώρα δεν θα πρέπει να δεχτεί μονιμότερη εγκατάσταση προσφύγων στην Ελλάδα. Τους συμπονούμε, αλλά μακριά από εμάς. Μακριά από τη χώρα, μακριά από τις θάλασσες, μακριά από τις πλατείες, μακριά από τις γειτονιές, μακριά από τους δημόσιους χώρους. Ακόμη και μακριά από τα νεκροταφεία μας, που δεν χωράνε τους πεθαμένους, όπως οι πόλεις μας δεν χωράνε τους ζωντανούς. Και μπορεί τα τάγματα εφόδου της χρυσής αυγής να έχουν σ’ ένα βαθμό αποσυρθεί από τους δρόμους, τα εκλογικά ποσοστά της όμως έχουν παγιωθεί, ο φασισμός της έχει ριζώσει στην ελληνική κοινωνία. Αυτά τα ποσοστά βέβαια, υπήρχαν πάντα στην Ελλάδα, είτε ενσωματωμένα στη δεξιά παράταξη, είτε διάσπαρτα σε άλλα κόμματα. Παρόλο που ο αρχηγός τους ανέλαβε την «πολιτική ευθύνη» για τις δολοφονίες, δηλώνοντας έτσι ότι το κόμμα του είναι εγκληματική οργάνωση και κλείνοντας το μάτι στους ιδεολόγους ναζιστές, οι ψηφοφόροι δεν πτοήθηκαν. Η δίκη περνάει σχεδόν απαρατήρητη, με προσχηματικές καθυστερήσεις, και η αρχηγική κλίκα κυκλοφορεί ελεύθερη, ενώ στελέχη και συνοδοιπόροι αναδιοργανώνονται προκειμένου να σώσουν το τομάρι τους και να επανεμφανιστούν με νέο προσωπείο, οι ίδιοι που μέχρι πρότινος δήλωναν: «Δεν θα μείνει τίποτα όρθιο. Τίποτα! Ό,τι κινείται, σφάζεται».

Παράλληλα, οι φίλοι τους ακροδεξιοί οπλισμένοι μασκοφόροι, με στολή ή όχι, ακινητοποιούν, απωθούν ή καταστρέφουν βάρκες μεταναστών στα νησιά (μόνο τους τελευταίους μήνες έχουν καταγραφεί οκτώ ανάλογα περιστατικά) ή απελαύνουν παράνομα μαζικά μετανάστες στα ελληνοτουρκικά σύνορα στον Έβρο.

Ο φασισμός ή ο ρατσισμός έχει πολλές εκφράσεις. Υπάρχει στους δρόμους και στο ίντερνετ, κάποιες φορές είναι ηχηρός, άλλες ανείπωτος. Άλλοτε σωπαίνει μπροστά στην πείνα του μετανάστη στην πλατεία Βικτωρίας, άλλοτε στήνει ψευτοεπιτροπές κατοίκων που βρωμάνε μισαλλοδοξία, άλλοτε αδιαφορεί για την εξαθλίωση στους προσωρινούς χώρους παραμονής και διέλευσης ή κλείνει τα μάτια για τους θανάτους στα σύνορα. Προέρχεται από κάθε τάξη και κάθε κομμάτι της κοινωνίας. Και επιδιώκει πάντοτε την «εσωτερική εκκαθάριση» από τον κοινό εχθρό και την «εξωτερική επέκταση», είτε με την απροκάλυπτη δολοφονική βία είτε με την συγκαλυμμένη εθνικιστική και μισάνθρωπη κραυγή.

Εμείς τον θάνατο δεν θα τον συνηθίσουμε ποτέ. Δεν θα πάψουμε να βλέπουμε μέσα στον κάθε άνθρωπο, τον κυνηγημένο, τον καταπιεσμένο, τον εξαθλιωμένο, όλη την ανθρωπότητα. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ ότι το κύριο σύνθημα των φασιστών ήταν: «Ζήτω ο θάνατος». Και σήμερα, ο θάνατος είναι σε πρώτο πλάνο, τον μεταδίδουν απευθείας οι ίδιοι οι παραγωγοί και έμποροί του.

Μαζί μας είναι κι άλλοι, διασκορπισμένοι στα πλήθη της αδράνειας και της απάθειας, που καταλαβαίνουν τι σημαίνει ξεριζωμός, πείνα, αλληλεγγύη. Που δεν αποδέχονται τον κανόνα του νεοφιλελεύθερου δόγματος: οι ισχυροί να γίνονται ισχυρότεροι, ενώ οι φτωχοί και οι κατατρεγμένοι να πασχίζουν για την επιβίωσή τους. Που αντιμάχονται την εξουσία και τους υπηρέτες της, την εκμετάλλευση και τους ηγεμόνες της. Που στήνουν οδόφραγμα στις ρατσιστικές και φασιστικές επιθέσεις. Που αυτοοργανώνονται σε αυτόνομα δίκτυα και ομάδες συντονισμού για να μοιραστούν με τους μετανάστες και τις μετανάστριες φαγητό, ρούχα, είδη πρώτης ανάγκης, ανθρωπιά, αλληλεγγύη, δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια, ελευθερία.

Να ρίξουμε σύνορα, φράχτες και τείχη που οδηγούν στο θάνατο

Να κατέβουμε στα λιμάνια, στους δρόμους, στις γειτονιές

Να μοιραστούμε με τους μετανάστες και τις μετανάστριες ανάγκες και ελπίδες

Αντιφασίστες-αντιφασίστριες από τις γειτονιές του κέντρου της Αθήνας

 

 

Κατηγορίες
Ενημερώσεις Κείμενα, αφίσες

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους μετανάστες – αντιφασιστική παρέμβαση στην πλ. Βικτωρίας

Αυτή την Παρασκευή το απόγευμα ο μικρός ακροδεξιός πυρήνας που κινείται γύρω από την πλ. Βικτωρίας επιχειρεί και πάλι να κάνει συγκέντρωση στον χώρο της πλατείας. Αυτή τη φορά η αγριανθρωπιά έχει ευρύτερα πολιτικά χαρακτηριστικά και φιλοδοξίες: προτάγματα «ενάντια στον εποικισμό της Αθήνας» και «σε καταυλισμούς στην Αθήνα» δεν είναι απλά ηλίθια. Επιχειρούν να επανασυγκροτήσουν την ακροδεξιά/φασιστική ατζέντα σε ένα διευρυμένο πλαίσιο, ν’ αντιτάξουν αναχώματα απέναντι στην κοινωνική αλληλεγγύη, να βάλουν υποθήκες για ένα μέλλον που θα αντιγράφει το πιο μαύρο παρελθόν.

Είναι περιττό να ειπωθεί ότι για ακόμη μία φορά κατασκευάζουν τοπικές «επιτροπές κατοίκων και καταστηματαρχών», ότι επιχειρούν το ίδιο ακριβώς σχέδιο που πριν από χρόνια ευδοκίμησε στη γειτονιά του Αγ. Παντελεήμονα να το εξαγάγουν ξανά και ξανά σε άλλες γειτονιές. Και αν όλα αυτά απέτυχαν στην πλ. Αττικής, στην πλ. Βάθης, στην πλ. Αμερικής, στον Βοτανικό, αν το έδαφος που κέρδισαν και στον Αγ. Παντελεήμονα χάθηκε –οριστικά και αμετάκλητα γι’ αυτούς– οι ναζί (γιατί φυσικά γι’ αυτούς πρόκειται) δεν το βάζουν κάτω. Νομίζουν ότι θα τα καταφέρουν στη Βικτώρια. Ούτε στα πιο τρελά όνειρά τους!

Είναι δεδομένο ότι θα συναντήσουμε ξανά τον ίδιο περιφερόμενο θίασο από μερικές δεκάδες ηλικιωμένους που θα κραυγάζουν «είμαστε κάτοικοι»: γνωρίζουμε όμως ότι αυτή τη φορά επιχείρησαν ένα πιο διευρυμένο κάλεσμα στις γύρω γειτονιές, όπως και ότι επιχειρούν να κατοχυρώσουν μια πιο μόνιμη παρουσία στην πλ. Βικτωρίας. Δεν πρόκειται ποτέ να υποτιμήσουμε την πιο μαύρη βλακεία (είναι ανίκητη ακόμη και όταν δεν συσσωρεύει οτιδήποτε άλλο από ήττες), είναι όμως αστείο ότι φαντάζονται ότι μπορεί αυτή η γειτονιά να τους φοβηθεί, ότι θα καταφέρουν οτιδήποτε. Λάθος μέρος!

Είναι προφανές ότι από τη μεριά μας καλούμε συγκέντρωση στον χώρο της πλ. Βικτωρίας. Πάνω και πέρα απ’ όλα, συγκέντρωση αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, τους μετανάστες και τις μετανάστριες, στους/τις κατατρεγμένους/ες αυτού του κόσμου. Συγκέντρωση ενάντια στον φασισμό –και μ’ αυτό κυρίαρχα εννοούμε τον πραγματικό εχθρό, την εξουσία και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τους φράχτες, τον στρατό και την αστυνομία, τους και τις εκατοντάδες δολοφονημένους/ες στα περάσματα του Αιγαίου, τους εκατομμύρια ξεριζωμένους από τη διαμάχη της κυριαρχίας για το μοίρασμα του κόσμου.

Φέτος, στην Κω, τη Λέσβο, την Αθήνα, το Βελιγράδι, στους φράχτες της Ευρώπης και μέσα στις πόλεις της, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι κινητοποιήθηκαν για να προσφέρουν άπλετα την αλληλεγγύη τους, χωρίς όρια, κινδυνεύοντας πολλές φορές και οι ίδιοι/ες –να πνιγούν σε φουρτουνιασμένες θάλασσες, να συλληφθούν ως διακινητές (!), ως διαδηλωτές, να χάσουν τις δουλειές τους που τις παρατούσαν για να προστρέξουν σε βοήθεια. Ένα μεγάλο κομμάτι των ευρωπαϊκών κοινωνιών διεκδίκησε έμπρακτα την αξιοπρέπεια και την αλληλεγγύη, κινητοποιήθηκε μαζικά και βραχυκύκλωσε προσωρινά την ευρωπαϊκή γραφειοκρατία, τους στρατούς, τις συνοριοφυλακές και τους φράχτες της. Όχι για πολύ: αυτή η μάχη συνεχίζεται και τα διακυβεύματά της είναι τεράστια.

Μέσα σ’ όλα αυτά, εμείς κρατάμε μια εικόνα από τη γειτονιά μας που δεν θα την ξεχάσουμε ποτέ: την πόλη, ως μια γιγαντιαία μηχανή αλληλεγγύης, να προστρέχει για να βοηθήσει με όποιον τρόπο μπορεί ανθρώπους ταλαιπωρημένους, εξαντλημένους, πεινασμένους, με μια οδύσσεια στην πλάτη τους και 2.000 χιλιόμετρα δρόμου να τους περιμένουν μπροστά. Είμαστε περήφανοι που γίναμε κομμάτι αυτής της ασύλληπτης κοινωνικής μηχανής αλληλεγγύης, του νήματος που μας ένωσε με εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που έκαναν το ίδιο, με όποιον τρόπο μπορούσαν, εκεί που βρίσκονταν.

Ποιος μετά απ’ όλα αυτά θα φοβηθεί; (και τι;). Σίγουρα όχι, σίγουρα τίποτα, σίγουρα ποτέ!

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, τους μετανάστες, τις μετανάστριες

Αντιφασιστική παρέμβαση

Πλ. Βικτωρίας, Παρασκευή 6 Νοέμβρη, 4.00μμ

συνέλευση της πλ. Βικτωρίας