Συντάκτης: sunall-metanastes

Κάλεσμα σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στον Π.Τ.
Τρίτη 22/11/2016, ώρα: 09:00
δικαστήρια Ευελπίδων, κτήριο 2

Στις 9 Σεπτεμβρίου, στο κέντρο της Αθήνας πραγματοποιήθηκε κομματική
καμπάνια από το συρφετό του φασίστα-πατριώτη Αρτέμη Σώρρα, που αποκαλεί ευθαρσώς τους ανθρώπους με αναπηρίες «καθάρματα, υβρίδια και ντροπή για το ανθρώπινο είδος», που προσηλυτίζει «ψεκασμένους» διαλαλώντας ότι θα πληρώσει το ελληνικό χρέος.
Μετά από την περιφορά της ομήγυρής του σε διάφορες γειτονιές της Αθήνας, προχώρησαν σε παρέμβασή τους στην πολύπαθη πλατεία Βικτωρίας η οποία εδώ και χρόνια γνωρίζει αρκετά από ρατσιστές και αγανακτισμένους νοικοκυραίους, αλλά ακόμα περισσότερα από αλληλεγγύη και αγώνες μεταξύ ντόπιων και μεταναστών.

Λίγο μετά από μια λεκτική εμπλοκή των συγκεντρωμένων και του κατοίκου της περιοχής Π.Τ. ακολουθεί προσαγωγή του δεύτερου στο Α.Τ. Αγίου Παντελεήμονα η οποία μετατρέπεται σε σύλληψη με βάση κάποιες αστήρικτες κατηγορίες.
Είναι σαφές ότι γίνεται και πάλι στοχοποίηση για το παραμικρό ενός ανθρώπου που έχει βοηθήσει και στηρίξει ανιδιοτελώς πολλές κινήσεις αλληλεγγύης που πραγματοποιούνται στην πλατεία, ειδικά με επίκεντρο τους μετανάστες και τις μετανάστριες οι οποίοι/ες βρίσκονται συχνά στο μάτι του κυκλώνα, απειλούμενοι/ες, άλλοτε από το κράτος και άλλοτε από τους φασίστες και τους κάθε λογής «φιλήσυχους» υποστηρικτές τους.

Η πλατεία Βικτωρίας σε πείσμα όλων, θα παραμείνει και τώρα και πάντα πλατεία αλληλεγγύης από όλους και όλες εμάς που αντιστεκόμαστε στο μίσος, το ρατσισμό κάθε είδους και την εκμετάλλευση.

Μέχρι το ολοκληρωτικό ξερίζωμα του φασισμού

Κάλεσμα σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στον Π.Τ.
Τετάρτη 21/9/16, ώρα: 10:00
δικαστήρια Ευελπίδων, κτήριο 2

Συντονισμός αλληλέγγυων – από τις περιοχές του κέντρου της Αθήνας – στους μετανάστες και τις μετανάστριες

Η πολιτική, δικαστική, οικονομική και μιντιακή εξουσία
αφού εξέθρεψε και συντήρησε τον φασισμό, τώρα μεθοδεύει τη λήθη 

Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα «ανάγκασε» το πολιτικό σύστημα να «κυνηγήσει» δικαστικά τη χρυσή αυγή, φορώντας ένα δήθεν αντιφασιστικό προσωπείο. Όμως η δίκη βαλτώνει με προσχηματικές καθυστερήσεις και άλλες υποθέσεις σε βάρος φασιστών «εξαφανίζονται». Το ρατσιστικό πογκρόμ του 2011 στο κέντρο της Αθήνας αρχειοθετείται. Οι ναζί βουλευτές, γνωστοί μαχαιροβγάλτες και φασιστικά καθάρματα συνεχίζουν τις εγκληματικές τους δραστηριότητες (μαφία, προστασία, εμπόριο όπλων και ναρκωτικών, σωματεμπορία). Τα τάγματα εφόδου επιχειρούν να οργανώσουν ξανά συγκεντρώσεις μίσους, φασιστο-«επιτροπές κατοίκων» επανεμφανίζονται και νέοι φασιστικοί, ακροδεξιοί και εθνικιστικοί σχηματισμοί δημιουργούνται. Χρήσιμες εφεδρείες που ανάλογα με την πολιτική και κοινωνική συγκυρία μπορεί να αποτελέσουν ξανά το δεκανίκι του κράτους. Πολιτικοί, εκκλησία, μικρά και μεγάλα αφεντικά, συστημικά μέσα ενημέρωσης και τμήμα της κοινωνίας διαιωνίζουν την ακροδεξιά και φασιστική επιχειρηματολογία και πρακτική. Την ίδια στιγμή που η ξενοφοβία, η εθνικιστική αναδίπλωση και ο σύγχρονος ολοκληρωτισμός βρίσκουν γόνιμο έδαφος σε ευρωπαϊκές κοινωνίες.

ΟΡΓΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΤΑ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ
ΠΟΥ ΒΑΖΟΥΝ ΠΛΑΤΕΣ ΣΤΟ ΞΕΠΛΥΜΑ ΤΩΝ ΦΑΣΙΣΤΩΝ

Ο κόσμος του αγώνα δεν ξεχνά, δεν συγχωρεί, δεν επαναπαύεται. 

Στήνουμε αναχώματα σε κάθε λογής ρατσιστικές και μισαλλόδοξες επιθέσεις. Οργανώνουμε αντιφασιστικές δράσεις στους δρόμους, στις πλατείες, στα σχολεία, στους χώρους δουλειάς. Εκφράζουμε την έμπρακτη αλληλεγγύη μας στους μετανάστες και τις μετανάστριες. Παρεμβαίνουμε καθημερινά ενάντια σε διακρίσεις χρώματος, φύλου, φυλής, θρησκεύματος, ενάντια σε φασίζουσες συμπεριφορές κατά ομοφυλόφιλων, ρομά, αναπήρων, «περισσευούμενων». Αυτοοργανώνουμε και οικοδομούμε κοινότητες αγώνα «ντόπιων» και μεταναστών. Αντιμαχόμαστε τον εθνικισμό, τον μιλιταρισμό και τον ατομισμό. Αντιπαλεύουμε την εξουσία και τους υπηρέτες της, την εκμετάλλευση και τα αφεντικά της. Συνθέτουμε προτάγματα χειραφέτησης, από το να «γκρεμίσουμε τους φράχτες και τα σύνορα» μέχρι το να «πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας». Αναζητούμε διαρκώς ριζοσπαστικούς τρόπους αντίστασης στο καπιταλιστικό κράτος έκτακτης ανάγκης, σε όλα τα συστατικά του φασισμού που αυτό αναπαράγει… την υποταγή, την μισανθρωπιά, τα κόμπλεξ, την εξουσιομανία, τον φόβο.

 ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΤΟΥ ΜΟΡΦΗ

αντιφασίστριες/ες από την Αθήνα και τον Πειραιά

Την Κυριακή 20/3/2016 ο Συντονισμός αλληλέγγυων από τις περιοχές του κέντρου της Αθήνας στους μετανάστες και τις μετανάστριες βρεθήκαμε για ακόμη μία φορά στην πλατεία Βικτωρίας, όπου πραγματοποιήθηκε μικροφωνική παρέμβαση αλληλεγγύης στους μετανάστες και τις μετανάστριες και ενάντια στην αστυνομοκρατία (υπό την καθοδήγηση του δημάρχου Αθηναίων και τις εντολές του υπουργείου προ.πο) της πλατείας Βικτωρίας.

Η μικροφωνική παρέμβαση διήρκεσε 2 ώρες, μοιράστηκαν – σχετικά με το θέμα – κείμενα του συντονισμού και της συνέλευσης πλατείας Βικτωρίας, έγινε μοίρασμα ξηράς τροφής και ήρθαμε σε επαφή με μετανάστες και ντόπιους. Μοιραστήκαμε ανησυχίες και προβληματισμούς, ακούσαμε λαϊκίστικες ρατσιστικές φαμφάρες ντυμένες ή όχι με το μανδύα κάποιου φιλάνθρωπου συναισθήματος, απαντήσαμε και σταθήκαμε απέναντι σε αστυνομία και ρατσιστές και δίπλα στους μετανάστες.

Βρεθήκαμε στην πλατεία Βικτωρίας για να υπερασπιστούμε, όχι μόνο το δικαίωμα όλων να διέρχονται και να κάθονται ελεύθερα στους δημόσιους χώρους, χωρίς το face control από κρατικούς μπράβους και αγανακτισμένους κατοίκους και διερχόμενους, άλλα και για να δηλώσουμε ακόμη μία φορά πως παλεύουμε για μια κοινωνία που δε θα διαχωρίζει τους ανθρώπους ανάλογα με τη θρησκεία, το φύλο, το χρώμα, την εθνικότητα.

Θα συνεχίσουμε να στεκόμαστε αλληλέγγυοι-ες στους μετανάστες και τις μετανάστριες, γιατί δεν τους βλέπουμε ούτε σαν αριθμούς, ούτε σαν ξένους, ούτε σαν εμπόρευμα. Για να μην τους αφήσουμε ούτε στην πλατεία Βικτωρίας ούτε πουθενά να γίνουν βορά στις ορέξεις κανενός.

Γιατί η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας.

Κυριακή 20/3/2016 – 12 μμ

Απέναντι στη βαρβαρότητα εντός και εκτός συνόρων,

αλληλεγγύη στους μετανάστες και τις μετανάστριες

«Αυτό που μπορώ να σας πω, είναι ότι πετύχαμε μια πρώτη νίκη. Να κρατάμε την πλατεία Βικτωρίας όπως αρμόζει σε μια κεντρική πλατεία της πρωτεύουσας. Θα αποκαταστήσουμε την κανονικότητα βαθμιαία, σε συνεργασία και με την αστυνομία και με τις προνοιακές υπηρεσίες του κράτους. Όχι μόνο στην πλατεία Βικτωρίας, που ήδη συμβαίνει αυτό, αλλά και περιμετρικά».

Γ. Καμίνης, δήμαρχος Αθήνας

 

Η Ευρώπη κλείνει τα σύνορα το ένα μετά το άλλο για τους μετανάστες, ιδιαίτερα για τους πιο φτωχούς από αυτούς. Ο θάνατος είναι καθημερινός είτε στα σύνορα είτε στις διαδρομές της εκμετάλλευσης. Ο στρατός της frontex και του ΝΑΤΟ φράσσει τον δρόμο στον «εχθρό». Και στην Αθήνα ο δήμαρχος φράσσει τον δρόμο στον ίδιο «εχθρό» και κλείνει την πλατεία Βικτωρίας. Την μοναδική πλατεία σε μια πόλη με πέντε εκατομμύρια κατοίκους όπου συγκεντρώνονται μαζικά μετανάστες, με τη δικαιολογία ότι «αποκαθιστά την κανονικότητα».

Γι’ αυτόν είναι «κανονικό» μια πλατεία να είναι γεμάτη μπάτσους, κλούβες και ασφαλίτες.  Είναι «κανονικό» να μην υπάρχει ούτε χώρος ούτε ελευθερία για τους μετανάστες και τις μετανάστριες να ξαποστάσουν, να συζητήσουν, να ανταλλάξουν πληροφορίες. Είναι «κανονικό» να εμποδίζονται οι χειρονομίες έμπρακτης αλληλεγγύης και συμπαράστασης. Ο χώρος και η ελευθερία υπάρχουν μόνο για να κυκλοφορεί το χρήμα, το εμπόρευμα, τα κέρδη από τα τραπεζοκαθίσματα, τα ρατσιστικά σχόλια από ορισμένους κατοίκους και καταστηματάρχες και οι ξενόφοβες κραυγές από τα κανάλια.

Για εμάς όμως οι φραγμένες χώρες και πόλεις δεν είναι κανονικές. Οι στρατοί, οι αστυνομίες και οι κάθε είδους δυνάμεις «εκκαθάρισης» δεν είναι κανονικές. Τα συρματοπλέγματα και τα κάγκελα μας προκαλούν οργή. Και δεν πρόκειται να μας εμποδίσουν. Χωρίς να παραβλέπουμε την κατάσταση εξαθλίωσης και εκμετάλλευσης, μέσα στην οποία οι μετανάστες και οι μετανάστριες καλούνται να τα βγάλουν πέρα, θα συνεχίσουμε να βρισκόμαστε στην πλατεία Βικτωρίας. Να μοιραζόμαστε μαζί τους, στο μέτρο των δυνατοτήτων μας και χωρίς ανταλλάγματα, τρόφιμα, ρούχα, μουσικές, χαμόγελα και παιδικές δραστηριότητες. Στη βάση της έμπρακτης αλληλεγγύης και όχι της φιλάνθρωπης υποκρισίας. Γιατί δεν τους βλέπουμε ούτε σαν αριθμούς, ούτε σαν ξένους, ούτε σαν εμπόρευμα. Και δεν θέλουμε να τους αφήσουμε βορά στις ορέξεις κανενός δημάρχου, κανενός ρατσιστή, κανενός εκμεταλλευτή.

 

Να ρίξουμε σύνορα, φράχτες και τείχη που οδηγούν στο θάνατο

Να κατέβουμε στα λιμάνια, στους δρόμους, στις γειτονιές

Να μοιραστούμε με τους μετανάστες και τις μετανάστριες ανάγκες, αγώνες και ελπίδες

Συντονισμός αλληλέγγυων στους μετανάστες και τις μετανάστριες από τις περιοχές του κέντρου της Αθήνας

———————————————————————————————————————

Η πλατεία Βικτωρίας είναι και θα είναι πλατεία αλληλεγγύης

Υπάρχουν μετανάστες και μετανάστριες. Χιλιάδες κατατρεγμενοι, που απλά αναζητούν μια (καλύτερη) ζωή. Υπάρχουν και αυτοί που βάζουν πάνω από όλα το προσωπικό τους όφελος. Οι μαγαζάτορες στην πλατεία Βικτωρίας, που απέναντι στον αγώνα για ζωή, προφασίζονται την απώλεια κέρδους. Ακόμα κι αν εκμεταλλεύονται στο έπακρο τη δυσμενή θέση αυτών των ανθρώπων (χρέωση τουαλέτας, χρέωση φόρτισης κινητού, κ.τ.λ). Γιατί υπάρχει και ο δήμαρχος Αθηναίων, που τους έχει παραχωρήσει την πλατεία για τα τραπεζοκαθίσματα, και νομίζουν πως τους ανήκει. Οπότε θεωρούν -με το μικρό τους μυαλό – πως έχουν δικαιοδοσία επάνω στην πλατεία. Ταυτόχρονα, το ρατσιστικό μένος ορισμένων εξ αυτών, έχει γίνει κάτι παραπάνω από ξεκάθαρο. Σε απόπειρες καλεσμάτων του πρόσφατου παρελθόντος ως  «αγανακτισμένων κατοίκων» ενάντια στην παρουσία των μεταναστών και των μεταναστριών στην πλατεία, έχουν εμφανιστεί με τη συνοδεία γνωστών και μη εξαιρετέων φασιστοειδών και χρυσαυγιτών, που συνετέλεσαν άλλωστε στην ερήμωση πλατειών όπως ο αγιος παντελεήμονας.

Υπάρχουν και οι μπάτσοι, κατ΄εντολήν του δημάρχου Καμίνη, με την ευγενική χορηγεία των υπουργείων προπο και μεταναστευτικής πολιτικής, που για μία ακόμη φορά προσπαθούν να μετατρέψουν την πλατεία Βικτωρίας σε μία εμπόλεμη ζώνη. Προσπαθώντας να δημιουργήσουν πρώτον την αίσθηση, ότι η παρουσία των μεταναστών είναι από μόνη της Το Πρόβλημα της Βικτώριας, και δεύτερον κάνοντας εκκαθαρίσεις της πλατείας, με βάση το χρώμα του δέρματος των ανθρώπων που βρίσκονται πάνω της. Φυσικά καθ΄όλη τη διάρκεια της στρατικοποιημένης παρουσίας των μπάτσων, μία άλλη πραγματικότητα εκμετάλλευσης και εμπορίου των ανθρώπινων ζωών κάνει τα πάρε δώσε της τοξικής αρρώστιας λίγα μέτρα παρα κάτω, υπό την εποπτεία τους.

Όλοι αυτοί λοιπόν, λειτουργούν συντονισμένα, προς ιδίον όφελος, έχοντας ως προοπτική μια πλατεία που οι επιλογές θα είναι λίγες. Καφές, πρέζα, μπουρδέλα. Ότι κι αν διαλέξεις, θα πληρώσεις. Ότι κι αν κάνεις, θα είσαι καταναλωτής ή εμπόρευμα.

Γι αυτό και φρίττουν με τα μοιράσματα φαγητού, ρούχων και ειδών πρώτης ανάγκης στους μετανάστες και τις μετανάστριες που διέρχονται από την Βικτώρια. (ναι, διέρχονται, και είναι αλήθεια τελικά ότι δεν διέσχισαν κάποια χιλιάδες χιλιόμετρα για να κατασκηνώσουν για πάντα σε μια πλατεία στο κέντρο της Αθήνας) Από το ίδιο το κράτος, αρχίζει να ξετυλίγεται μια προσπάθεια πολεμικής της αυτοοργανωμένης αλληλεγγύης, ούτως ώστε να δωθούν τα εχέγγυα στις θεσμικές δομές-του κράτους ή των ΜΚΟ-  και σε επίπεδο επικοινωνιακό.  Στην πλατεία Βικτωρίας το ακούσαμε και αυτο: «αν θέλετε να τους βοηθήσετε (τους μετανάστες) να πάτε στις θεσμικές δομές». Σοβαρά, ε; Εκεί που κοστολογείται η ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια. Εκεί που κατασπαράσσουν ανελλιπώς τις επιχορηγήσεις των εκατομμυρίων ευρώ από την Ε.Ε., και απλά συντηρούν έναν στείρο φιλανθρωπισμό. Σε αυτούς που ιεραρχούν τους κυνηγημένους και τις επιθυμίες τους με τεχνικούς όρους και θεσμικά τερτίπια (βλ. διαχωρισμό πρόσφυγα-μετανάστη). Σε αυτούς που προσπαθούν να απομονώσουν κοινωνικά τους μετανάστες και μετανάστριες. Από  τη σύνθηκη απαγόρευσης  επανω στην πλατεία και τη μεταφορά τους στα κέντρα καταγραφής ή «φιλοξενίας» μέχρι την ανακοπή οποιασδήποτε αντίδρασής  τους, όπως η διακοπή της πορείας, από διμοιρίες των ματ, που ξεκίνησε από το Σχιστό και είχε ως προοπτική κατάληξης την πλατεία Βικτωρίας.

Δεν είμαστε φιλάνθρωποι. Είμαστε αλληλέγγυες και αλληλέγγυοι με κάθε κατατρεγμένο, καταπιεσμένο και εκμεταλλευόμενο αυτού του κόσμου. Γιατί παλεύουμε για μια κοινωνία που δεν θα κρίνει με βάση  εθνικότητες, χρώματα, θρησκείες ή φύλο. Γιατί θέλουμε με τη δική μας δύναμη να δημιουργήσουμε τους όρους για ισότητα και ελευθερία. Και θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για μια πλατεία ζωντανή, όπου κάθε άνθρωπος μπορεί να κινείται ελεύθερα.

αλληλεγγύη στους μετανάστες και σε κάθε κατατρεγμένο αυτού του κόσμου

συνέλευση πλατείας Βικτωρίας