Κυριακή 20/3/2016 – 12 μμ
Απέναντι στη βαρβαρότητα εντός και εκτός συνόρων,
αλληλεγγύη στους μετανάστες και τις μετανάστριες
«Αυτό που μπορώ να σας πω, είναι ότι πετύχαμε μια πρώτη νίκη. Να κρατάμε την πλατεία Βικτωρίας όπως αρμόζει σε μια κεντρική πλατεία της πρωτεύουσας. Θα αποκαταστήσουμε την κανονικότητα βαθμιαία, σε συνεργασία και με την αστυνομία και με τις προνοιακές υπηρεσίες του κράτους. Όχι μόνο στην πλατεία Βικτωρίας, που ήδη συμβαίνει αυτό, αλλά και περιμετρικά».
Γ. Καμίνης, δήμαρχος Αθήνας
Η Ευρώπη κλείνει τα σύνορα το ένα μετά το άλλο για τους μετανάστες, ιδιαίτερα για τους πιο φτωχούς από αυτούς. Ο θάνατος είναι καθημερινός είτε στα σύνορα είτε στις διαδρομές της εκμετάλλευσης. Ο στρατός της frontex και του ΝΑΤΟ φράσσει τον δρόμο στον «εχθρό». Και στην Αθήνα ο δήμαρχος φράσσει τον δρόμο στον ίδιο «εχθρό» και κλείνει την πλατεία Βικτωρίας. Την μοναδική πλατεία σε μια πόλη με πέντε εκατομμύρια κατοίκους όπου συγκεντρώνονται μαζικά μετανάστες, με τη δικαιολογία ότι «αποκαθιστά την κανονικότητα».
Γι’ αυτόν είναι «κανονικό» μια πλατεία να είναι γεμάτη μπάτσους, κλούβες και ασφαλίτες. Είναι «κανονικό» να μην υπάρχει ούτε χώρος ούτε ελευθερία για τους μετανάστες και τις μετανάστριες να ξαποστάσουν, να συζητήσουν, να ανταλλάξουν πληροφορίες. Είναι «κανονικό» να εμποδίζονται οι χειρονομίες έμπρακτης αλληλεγγύης και συμπαράστασης. Ο χώρος και η ελευθερία υπάρχουν μόνο για να κυκλοφορεί το χρήμα, το εμπόρευμα, τα κέρδη από τα τραπεζοκαθίσματα, τα ρατσιστικά σχόλια από ορισμένους κατοίκους και καταστηματάρχες και οι ξενόφοβες κραυγές από τα κανάλια.
Για εμάς όμως οι φραγμένες χώρες και πόλεις δεν είναι κανονικές. Οι στρατοί, οι αστυνομίες και οι κάθε είδους δυνάμεις «εκκαθάρισης» δεν είναι κανονικές. Τα συρματοπλέγματα και τα κάγκελα μας προκαλούν οργή. Και δεν πρόκειται να μας εμποδίσουν. Χωρίς να παραβλέπουμε την κατάσταση εξαθλίωσης και εκμετάλλευσης, μέσα στην οποία οι μετανάστες και οι μετανάστριες καλούνται να τα βγάλουν πέρα, θα συνεχίσουμε να βρισκόμαστε στην πλατεία Βικτωρίας. Να μοιραζόμαστε μαζί τους, στο μέτρο των δυνατοτήτων μας και χωρίς ανταλλάγματα, τρόφιμα, ρούχα, μουσικές, χαμόγελα και παιδικές δραστηριότητες. Στη βάση της έμπρακτης αλληλεγγύης και όχι της φιλάνθρωπης υποκρισίας. Γιατί δεν τους βλέπουμε ούτε σαν αριθμούς, ούτε σαν ξένους, ούτε σαν εμπόρευμα. Και δεν θέλουμε να τους αφήσουμε βορά στις ορέξεις κανενός δημάρχου, κανενός ρατσιστή, κανενός εκμεταλλευτή.
Να ρίξουμε σύνορα, φράχτες και τείχη που οδηγούν στο θάνατο
Να κατέβουμε στα λιμάνια, στους δρόμους, στις γειτονιές
Να μοιραστούμε με τους μετανάστες και τις μετανάστριες ανάγκες, αγώνες και ελπίδες
Συντονισμός αλληλέγγυων στους μετανάστες και τις μετανάστριες από τις περιοχές του κέντρου της Αθήνας
———————————————————————————————————————
Η πλατεία Βικτωρίας είναι και θα είναι πλατεία αλληλεγγύης
Υπάρχουν μετανάστες και μετανάστριες. Χιλιάδες κατατρεγμενοι, που απλά αναζητούν μια (καλύτερη) ζωή. Υπάρχουν και αυτοί που βάζουν πάνω από όλα το προσωπικό τους όφελος. Οι μαγαζάτορες στην πλατεία Βικτωρίας, που απέναντι στον αγώνα για ζωή, προφασίζονται την απώλεια κέρδους. Ακόμα κι αν εκμεταλλεύονται στο έπακρο τη δυσμενή θέση αυτών των ανθρώπων (χρέωση τουαλέτας, χρέωση φόρτισης κινητού, κ.τ.λ). Γιατί υπάρχει και ο δήμαρχος Αθηναίων, που τους έχει παραχωρήσει την πλατεία για τα τραπεζοκαθίσματα, και νομίζουν πως τους ανήκει. Οπότε θεωρούν -με το μικρό τους μυαλό – πως έχουν δικαιοδοσία επάνω στην πλατεία. Ταυτόχρονα, το ρατσιστικό μένος ορισμένων εξ αυτών, έχει γίνει κάτι παραπάνω από ξεκάθαρο. Σε απόπειρες καλεσμάτων του πρόσφατου παρελθόντος ως «αγανακτισμένων κατοίκων» ενάντια στην παρουσία των μεταναστών και των μεταναστριών στην πλατεία, έχουν εμφανιστεί με τη συνοδεία γνωστών και μη εξαιρετέων φασιστοειδών και χρυσαυγιτών, που συνετέλεσαν άλλωστε στην ερήμωση πλατειών όπως ο αγιος παντελεήμονας.
Υπάρχουν και οι μπάτσοι, κατ΄εντολήν του δημάρχου Καμίνη, με την ευγενική χορηγεία των υπουργείων προπο και μεταναστευτικής πολιτικής, που για μία ακόμη φορά προσπαθούν να μετατρέψουν την πλατεία Βικτωρίας σε μία εμπόλεμη ζώνη. Προσπαθώντας να δημιουργήσουν πρώτον την αίσθηση, ότι η παρουσία των μεταναστών είναι από μόνη της Το Πρόβλημα της Βικτώριας, και δεύτερον κάνοντας εκκαθαρίσεις της πλατείας, με βάση το χρώμα του δέρματος των ανθρώπων που βρίσκονται πάνω της. Φυσικά καθ΄όλη τη διάρκεια της στρατικοποιημένης παρουσίας των μπάτσων, μία άλλη πραγματικότητα εκμετάλλευσης και εμπορίου των ανθρώπινων ζωών κάνει τα πάρε δώσε της τοξικής αρρώστιας λίγα μέτρα παρα κάτω, υπό την εποπτεία τους.
Όλοι αυτοί λοιπόν, λειτουργούν συντονισμένα, προς ιδίον όφελος, έχοντας ως προοπτική μια πλατεία που οι επιλογές θα είναι λίγες. Καφές, πρέζα, μπουρδέλα. Ότι κι αν διαλέξεις, θα πληρώσεις. Ότι κι αν κάνεις, θα είσαι καταναλωτής ή εμπόρευμα.
Γι αυτό και φρίττουν με τα μοιράσματα φαγητού, ρούχων και ειδών πρώτης ανάγκης στους μετανάστες και τις μετανάστριες που διέρχονται από την Βικτώρια. (ναι, διέρχονται, και είναι αλήθεια τελικά ότι δεν διέσχισαν κάποια χιλιάδες χιλιόμετρα για να κατασκηνώσουν για πάντα σε μια πλατεία στο κέντρο της Αθήνας) Από το ίδιο το κράτος, αρχίζει να ξετυλίγεται μια προσπάθεια πολεμικής της αυτοοργανωμένης αλληλεγγύης, ούτως ώστε να δωθούν τα εχέγγυα στις θεσμικές δομές-του κράτους ή των ΜΚΟ- και σε επίπεδο επικοινωνιακό. Στην πλατεία Βικτωρίας το ακούσαμε και αυτο: «αν θέλετε να τους βοηθήσετε (τους μετανάστες) να πάτε στις θεσμικές δομές». Σοβαρά, ε; Εκεί που κοστολογείται η ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια. Εκεί που κατασπαράσσουν ανελλιπώς τις επιχορηγήσεις των εκατομμυρίων ευρώ από την Ε.Ε., και απλά συντηρούν έναν στείρο φιλανθρωπισμό. Σε αυτούς που ιεραρχούν τους κυνηγημένους και τις επιθυμίες τους με τεχνικούς όρους και θεσμικά τερτίπια (βλ. διαχωρισμό πρόσφυγα-μετανάστη). Σε αυτούς που προσπαθούν να απομονώσουν κοινωνικά τους μετανάστες και μετανάστριες. Από τη σύνθηκη απαγόρευσης επανω στην πλατεία και τη μεταφορά τους στα κέντρα καταγραφής ή «φιλοξενίας» μέχρι την ανακοπή οποιασδήποτε αντίδρασής τους, όπως η διακοπή της πορείας, από διμοιρίες των ματ, που ξεκίνησε από το Σχιστό και είχε ως προοπτική κατάληξης την πλατεία Βικτωρίας.
Δεν είμαστε φιλάνθρωποι. Είμαστε αλληλέγγυες και αλληλέγγυοι με κάθε κατατρεγμένο, καταπιεσμένο και εκμεταλλευόμενο αυτού του κόσμου. Γιατί παλεύουμε για μια κοινωνία που δεν θα κρίνει με βάση εθνικότητες, χρώματα, θρησκείες ή φύλο. Γιατί θέλουμε με τη δική μας δύναμη να δημιουργήσουμε τους όρους για ισότητα και ελευθερία. Και θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για μια πλατεία ζωντανή, όπου κάθε άνθρωπος μπορεί να κινείται ελεύθερα.
αλληλεγγύη στους μετανάστες και σε κάθε κατατρεγμένο αυτού του κόσμου
συνέλευση πλατείας Βικτωρίας